چه چیزی در مورد ویسکی "گرم شده روی آتش مستقیم" خوب است؟

بخش مهمی از تولید ویسکی تقطیر است. تقطیر در واقع فرآیند استخراج اتانول و اجزای کمیاب در پوره از طریق حرارت دادن است. اندازه و شکل دستگاه در حین تقطیر و زمان برش قلب شراب همگی بر طعم ویسکی تأثیر می گذارد. علاوه بر این، روش گرم کردن در طول تقطیر نیز بر طعم ویسکی تأثیر می گذارد.

"گرمایش مستقیم آتش" در کارخانه تقطیر Yoichi (NIKKA) (تصویر از اینترنت)

در زمان های قدیم، مردم برای گرم کردن مستقیم سکو، مانند اجاق هیزم در مناطق روستایی، زیر سکوریت آتش روشن می کردند. این روش «گرمایش مستقیم با آتش» نام داشت. سوخت‌هایی که در اوایل استفاده می‌شد چوب، زغال سنگ، ذغال سنگ نارس و غیره بود و بعداً اکثر آنها به گاز طبیعی تبدیل شدند.

در حدود دهه 1960، بیشتر کارخانه های تقطیر دیگر از «گرمایش مستقیم با آتش» استفاده نمی کردند و به «گرمایش غیرمستقیم» روی آوردند (اولین شرکتی که از فرآیند «گرمایش غیرمستقیم» استفاده کرد Glenmorangie بود که در سال 1887 بود). رایج ترین "گرمای غیرمستقیم" "گرمای غیرمستقیم بخار" است، یعنی لوله بخار در داخل یا خارج دستگاه تقطیر نصب می شود، از دیگ مرکزی برای گرم کردن آب برای تولید بخار استفاده می شود و سپس بخار به لوله بخار منتقل می شود. برای تبادل حرارت با داخل دستگاه تقطیر. پوره ساک را گرم کنید. علاوه بر این، "گرمایش حمام آب" وجود دارد. همانطور که از نام آن پیداست، کف دستگاه تقطیر برای گرم کردن، مشابه پخت و پز در آب گرم قرار می گیرد. امروزه اکثر کارخانه های تقطیر اسکاتلندی از "گرمای غیر مستقیم" استفاده می کنند. تنها سه کارخانه تقطیر، Glenfarclas، Glenfiddich و Springbank، هنوز از "گرمایش مستقیم آتش" استفاده می کنند. بسیاری از کارخانه های تقطیر در ژاپن هنوز فرآیند "گرمایش مستقیم با آتش" را حفظ می کنند.

لوله بخار داخل دستگاه تقطیر (تصویر از اینترنت)

چرا بیشتر کارخانه های تقطیر دیگر از «گرمایش مستقیم آتش» استفاده نمی کنند؟ دلیل آن این است که "گرمایش مستقیم با آتش" پرهزینه و دشوار است. هنگام استفاده از فرآیند "گرمایش مستقیم با آتش"، هنوز هم باید گرمایش شدید آتش را تحمل کند و دیواره گلدان باید ضخیم تر باشد. دیوار "گرمایش مستقیم آتش" هنوز ممکن است 10 میلی متر ضخیم تر از "گرمایش غیر مستقیم" باشد. و پوره تقطیر شده، خمیری است و وقتی با آتش مستقیم گرم می شود، به راحتی به کف و دیواره داخلی کتری تقطیر می چسبد. بنابراین، یک سوهان باید در کتری تقطیر با استفاده از فرآیند "گرمایش مستقیم با آتش" نصب شود تا نشاسته چسبیده به دیواره داخلی را خراش دهد. هنگام تراشیدن نشاسته، جدا شدن مس روی کتری ثابت اجتناب ناپذیر است، بنابراین مصرف کتری ثابت زیاد خواهد بود. علاوه بر این، اگر گرمای "گرمای مستقیم آتش" به خوبی کنترل نشود، نشاسته چسبیده به دیواره داخلی دیگ تقطیر سوزانده می شود که طعم سوختگی ناهماهنگی به شراب می دهد.

اسکراپر (تصویر از اینترنت)

آیا "گرمایش مستقیم با آتش" مزیتی ندارد؟ نه "گرمایش مستقیم آتش" می تواند به دمای بالاتری برسد. گفته می شود که دمای "گرمایش مستقیم آتش" می تواند به بیش از 650 درجه برسد، در حالی که گرمایش غیر مستقیم فقط می تواند به 130 درجه برسد. مجموعه ای از واکنش های پیچیده در طول گرمایش در دمای بالا رخ می دهد (مانند واکنش کشش "فضیلت" که طعم شکلات و کارامل را ایجاد می کند)، که شراب اصلی را با طعم های پیچیده کارامل، شکلات، آجیل و غیره ارائه می دهد. ویسکی که از فرآیند "گرمای مستقیم آتش" استفاده می کند معمولا دارای "بدنه سنگین تر" و طعمی پیچیده و غنی است. فناوری Glenfarclas در سال 1981، "گرمای مستقیم آتش" را به "گرمای بخار" تغییر داد برای "مستقیم گرما".